Het is niet makkelijk te leven
binnen de staven van de maat
licht door een zwart gat verdwenen
je wordt wat de wereld van je maakt
Vergeefs de zeldzame engel die passeert
met haar gouden, honingkleurige gloed
die jouw onmetelijke schoonheid vereert
de luiken van jouw kamers weer opendoet
Ongeacht zij je draagt in haar troostende armen
zij je lieflijk streelt als een veertje over je gezicht
overheersende fantomen laten niets je hart verwarmen
voor Koning Hades wordt in geen tijd weer gezwicht
Geen tast of wezen dat je verdriet kan laten wijken
wanneer je weigert je reflectie te zien in het glas
je moet je ziel in de ogen durven te kijken
gaan voor wat kan en niet voor wat was.
MotherHustler
Geen opmerkingen:
Een reactie posten